Holenderski pianista Walewein Witten postanowił nagrać sonaty fortepianowe trzech wiedeńskich klasyków. Wszystkie kompozycje wykonał na kopii fortepianu firmy Walter & Sohn z 1805 roku. Została ona przygotowana przez Gerarda Tuinmana w 2003 roku. Na początku listy utworów znalazła się Sonata fortepianowa nr 17 d-moll, op. 31 nr 2 "Burza" Ludwiga van Beethovena. Dzieło to zostało wykonane żwawo i dynamicznie. Charakteryzuje się mocnymi uderzeniami w klawiaturę, wyrazistymi liniami melodycznymi i dramatyzmem. Środkowa część jest refleksyjna i wyciszająca, natomiast ostatnia - zaliczająca się do światowego kanonu muzyki fortepianowej - jest energiczna, wykonana z żarem i uczuciem, powagą i dostojeństwem. Po niej następuje Sonata fortepianowa Es-dur, Hob. XVI:52 Franza Josepha Haydna. Zaczyna się od skocznych i figlarnych dźwięków przeplatanych momentami wyciszenia. Druga część została zagrana w kojącym i nostalgicznym klimacie. Ostatnia część okazała się najbardziej słoneczna i radosna. Na deser dostajemy Sonatę fortepianową F-dur, KV 533/494 Wolfganga Amadeusza Mozarta. Część pierwsza została wykonana z gracją i urokiem, a ponadto niemal z dziecięcą radością. Część środkowa brzmi sentymentalnie i nastrojowo. Natomiast część trzecia wypełniona jest niskimi dźwiękami - brzmi bardzo nietypowo, wręcz grubiańsko.
