Tytuł możemy rozumieć jako "załamania światła" lub "odbicia fal". Jest on bezpośrednim odniesieniem do poematu "O naturze rzeczy" rzymskiego filozofa Lukrecjusza oraz "Zeszytów 1957-1972" rumuńskiego intelektualisty Emila Ciorana. Od samego początku słuchacz ląduje w otchłani wszechświata, która okazuje się hermetyczną przestrzenią. Panuje w niej intymna atmosfera pozwalająca na zabawy atonalnością i poznawanie tajników fizyki kwantowej. Dzięki wykorzystaniu możliwości muzyki konkretnej łatwo wychwycimy dźwięki fal akustycznych oraz kapanie wody. Wyczuwamy wędrujące w rozmaitych kierunkach atomy, których przemieszczanie się może wywoływać niepokój i niepewność. Nie wiemy, co nas czeka na końcu tej wędrówki. Czasami odnosimy wrażenie pustki zanurzonej w dźwiękowej jednostajności i momentach graniczących z ciszą. Przy tej muzyce będziemy w stanie zresetować mózg regularnie obciążany zalewem informacyjnym. Kontakt z tą muzyką nie będzie relaksujący, ale pozwoli na uzyskanie dodatkowej przestrzeni pamięciowej. Artyści przygotowali minimalistyczny materiał, który jest bezczelnym żartem z zaśmiecającej nasze umysły nadmiarowości.
