Mark Simpson oferuje nam muzykę bardzo dynamiczną, mroczną, pełną pasji oraz zmienną. Wiodącą rolę odgrywają instrumenty smyczkowe oraz fortepian. Jest tutaj dużo zrywów, ale także momentów nastrojowych czy wręcz wyciszających. Kompozycje Brytyjczyka nie pozwalają się nudzić. Z pewnością jest to muzyka intelektualna, lecz nie przeintelektualizowana. Obcowanie z nią wymaga pewnego wysiłku, ale nie jest to mordęga. W przeciwieństwie do wielu elitarnych nagrań muzyki współczesnej, ta płyta ma szansę trafić do szerszego grona odbiorców.
