Na płycie znalazła się nastrojowa i pełna elegancji dziewiętnastowieczna muzyka, której klimat został odzwierciedlony dzięki brzmieniu historycznych skrzypiec (instrument wykonany przez Josepha Klotza) oraz fortepianu (wzorowanym na instrumentach Antona Waltera). Nastrój tej muzyki jest bukoliczny, a momentami nawet humorystyczny. Sonaty są zróżnicowane, ponieważ poszczególne ich części wyrażają odmienne emocje - wzniosłość, dostojność, delikatność, liryzm i wybuchowość. W jednym fragmencie gładkie dźwięki nieśmiało tlą się w oddali, a w innym eksplodują wzburzone i niespokojne. Należy pamiętać, że sonaty te powstawały w okresie, kiedy Ludwig van Beethoven tracił słuch, dlatego przebija z nich smutek, zaduma i nostalgia. Materiał został wykonany z finezją, spontanicznością, zaangażowaniem oraz dużą swobodą. Jest to muzyka wielowymiarowa, która oferuje bardzo szeroką paletę nastrojów i dźwięków.
