Przypadłością solowych materiałów jest często nadmierne eksponowanie partii artysty, którego nazwiskiem sygnowany jest album. Na szczęście Henri Texier nie zdominował płyty, a wręcz przeciwnie - pozwolił swoim muzykom na wiele, np. gitarzyście na dłuższe solówki w stylu fusion. Możliwość wykazania się zdolnościami instrumentalnymi dostali też saksofoniści i pianista. Artyści swobodnie poruszają się w obszarze partii solowych oraz podczas wspólnego grania. Dobra współpraca zespołu jest wyraźnie słyszalna i cieszy uszy odbiorcy. Materiał jest dopracowany w każdym szczególe, tak więc nie ma tu miejsca na improwizacje. Wszystko jest dogłębnie przemyślane i sprawnie wykonane. "Sky Dancers 6" to niewątpliwie album dla miłośników uporządkowanego jazzu.
