Debiutancka płyta została nagrana przez troje artystów: perkusistę Øyvinda Hegg-Lunde, wokalistkę Mari Kvien Brunvoll oraz klawiszowca Åsmunda Weltziena. Norwegowie wprowadzają nas w melancholijny, a wręcz senny nastrój. Marzycielska atmosfera utrzymuje się przez cały album. Śpiewająca po norwesku Mari posiada balsamiczną barwę głosu, który jest bardzo emocjonalny i oddaje jej uczucia z głęboką wrażliwością. Muzyka jest częściowo improwizowana, a innym razem tak przemyślana, że łatwo wpada w ucho. Pewnym urozmaiceniem jest wykorzystanie takich instrumentów, jak cytra czy kazoo (rodzaj fletu), które nadają muzyce pierwiastek etniczny. Muzyka jest oparta na dźwiękowych i wokalnych impresjach, a przede wszystkim pełna artystycznej wyobraźni. Ten album potwierdza, że Norwegowie nigdzie się nie spieszą i w taki sposób stawiają się w opozycji do pędzącego na oślep współczesnego świata.
