Muzyka przygotowana do filmu Matthew Vaughna przez dwóch kompozytorów zawiera elementy charakterystyczne dla obrazów szpiegowskich. Przede wszystkim odczuwalny jest nastrój niedopowiedzenia przeplatany nostalgicznymi i atmosferycznymi momentami. Panowie kompozytorzy sprawnie przemycili elektronikę do symfonicznej materii. Odbiorcę uderza też mrok i uczucie jakby zbierały się nad nim ciemne chmury. Ścieżka dźwiękowa została wykonana z nutką dramatyzmu i wzniosłości, ale najważniejsze jest to, że współczesne środki wyrazu (reprezentowane przez elektronikę) pokojowo współistnieją z tymi tradycyjnymi (generowanymi przez orkiestrę).
