Reedycja albumu grupy Amalgam, kierowanej przez saksofonistę Trevora Wattsa, zabiera nas w podróż do końca lat siedemdziesiątych XX wieku. Już w pierwszym utworze "De Dublin Ting" Trevor Watts "kręci" saksofonem wspólnie z energetycznym perkusistą Liamem Genockey'em i zawadiackim basistą Colinem McKenzie. Zmiany tempa robią ogromne wrażenie. Trevor Watts wyciska maksimum możliwości ze swojego instrumentu. Towarzyszący muzycy szaleją z głównodowodzącym. "South of Nowhere (With Quiet Beginnings)" rozpoczyna się bardzo spokojnie i atmosferycznie. Dominują w nim partie snującego się saksofonu, który w dalszej części zaczyna rozrabiać w towarzystwie pozostałych muzyków. Cała trójka wkręca w fotel. "Keep Right" to powolna kompozycja wypełniona "leniwymi" dźwiękami i oparta na basowych repetycjach. "Dear Roland" to najdłuższy utwór, który wieńczy oryginalny album. Został nagrany w wolnym tempie, a jego znakiem charakterystycznym jest gęsty klimat. W tym miejscu kończy się podstawowa lista utworów i zaczynają bonusy. Pierwszy z nich - "Mad" - został wykonany w stylu post-bopowym. "Seaside Blues" potwierdza, że grupa czuła się świetnie w innej konwencji gatunkowej. "Albert Like" to kawałek z wyróżniającym się funkowym basem. Natomiast "Bottle Alley" to najbardziej "krzykliwy" utwór na płycie. Z kolei "Latino Flo" jest najbardziej melodyjną kompozycją zamieszczoną na krążku.
