Żywot austriackiego kompozytora epoki romantyzmu Franza Schuberta był krótki. Mimo 31 lat oraz spędzenia całego życia w granicach Austro-Węgier, udało mu się zyskać zasłużoną sławę, ale dopiero ponad pół wieku po śmierci. Choć ówczesne elity nie potrafiły docenić twórczości młodego kompozytora, zdobył uznanie słuchaczy dzięki tzw. Szubertiadom, czyli spotkaniom muzycznym w kawiarniach i prywatnych domach, podczas których miał okazję dzielić się swoją twórczością. Austriak był niezwykle płodnym twórcą, dlatego opisywane trzy krążki zawierają tylko niewielki wycinek jego dokonań. Szwedzki pianista Hans Leygraf wziął na warsztat sonaty fortepianowe, które powstały w latach 1816-1828. W wykonaniach skandynawskiego instrumentalisty czuć lekkość i swobodę wykonawczą. Dominuje w nich poważna atmosfera zachęcająca do zadumy. Nie znajdziemy tu wirtuozerii, lecz oszczędne środki wyrazu. Okres burzy i naporu w literaturze miał również swój odpowiednik w muzyce, czego potwierdzenie otrzymujemy na tym wydawnictwie. Wszelkie zrywy i wichury dźwiękowe oraz fragmenty uspokojenia są tego najlepszym dowodem. Poszczególne partie są niczym krótkie opowiadania sunące niespiesznie po pięciolinii. Z niektórych części przeziera typowy dla epoki romantycznej smutek i nostalgia. Hansowi Leygrafowi udało się doskonale oddać ducha dziewiętnastowiecznej Europy. "Three Schubert Recitals" to niewątpliwie kawałek pięknej historii muzyki.
