Materiał został zainspirowany pieśniami gregoriańskimi, które powstały od XI do XIV wieku. Krzysztof Duda został instrumentalnie wsparty przez, grającego na trąbce i skrzydłówce, Piotra Nadolskiego. Za stronę wokalną odpowiada chór Schola Cantorum Gymevensis oraz solista Alex Przeradowski.
Dzięki połączeniu pieśni gregoriańskich ze współczesną elektroniką i wygładzonym brzmieniem trąbki, materiał jest bardziej przystępny i broni się przed głównym czynnikiem odstraszającym potencjalnego odbiorcę, czyli monotonią. Instrumenty elektroniczne nadały śpiewom przestrzenności i żywotności. Połączenie stonowanego śpiewu z elektronicznym instrumentarium jest zbudowane na zasadzie kontrastu: sacrum-profanum, czasy dawne-czasy współczesne. Jest to intrygujące zestawienie, ponieważ sprawnie łączy dwa - wydawałoby się - odległe światy.
