Wspomniana dedykacja jest dobrą wskazówką dla słuchaczy, bowiem taka muzyka z pewnością nie zawiedzie fanów Tangerine Dream. Zawiera ona wszystkie charakterystyczne elementy Szkoły Berlińskiej, czyli melodię, ambient i progresję. Album można uznać za hołd złożony nie tylko zmarłemu artyście, ale również klasycznej odmianie muzyki elektronicznej. Mikołaj Hertel zajął się głównie melodyczną częścią materiału, natomiast jego młodszy kolega opracował kosmiczną "obudowę". Na jednym utworze gościnnie pojawili się Piotr Nadolski (trąbka, skrzydłówka) i Krzysztof Duda (Minimoog). Przemysław Rudź po raz kolejny potwierdził, że doskonale rozumie się ze starszymi przedstawicielami świata muzyki elektronicznej. Wcześniej nagrał płytę z Władysławem Komendarkiem, a teraz zakopuje różnice międzypokoleniowe następnym świetnym albumem. Wszyscy spragnieni elektronicznej klasyki i kosmicznej przestrzeni będą zadowoleni.
