Psychologiczny horror to gatunek, który wymaga nie tylko ponadprzeciętnych umiejętności aktorskich, ale również nieoczywistej muzyki. Oba warunki zostały spełnione dzięki kunsztowi aktorskiemu Anthony'ego Hopkinsa oraz kompozytorskiemu Jerry'ego Goldsmitha. Wyróżnikiem ścieżki dźwiękowej jest zaczarowana atmosfera, pełna tajemniczości, niepewności, strachu i niepokoju. Znakiem rozpoznawczym tej muzyki są niewątpliwie partie harmonijki ustnej. Warstwa instrumentalna jest przeważnie ponura, smutna, nostalgiczna, intymna, wyciszona, piękna i niezwykle emocjonalna. Z drugiej strony potrafi być majestatyczna, nerwowa i pełna napięcia. Album zwieńczony został muzyką źródłową, a dokładnie dwoma funkowymi utworami będącymi wyraźnym kontrastem w stosunku do całości.
